Ανάγκη για Σύνδεση

Η Γέννηση της Αφροδίτης - Σάντρο Μποτιτσέλι (1485-1486)

της Just_decent

Σας Σκέφτομαι.

Αναζητώ Ανθρώπους να μιλήσω, να μοιραστώ ένα κοινό αίσθημα. Το αίσθημα της Παύσης. Θυμίζει αυτονόητο και επιτρεπτό να παραβλέψω οποιεσδήποτε κοινωνικές αποστάσεις που χτίστηκαν στο χρόνο και να επιδιώξω τη σύνδεση σε αυτήν την παγκόσμια κοινωνική στιγμή που όλοι ζούμε. Μέσα στην επιβληθείσα κοινωνική απόσταση, εγώ στοχάζομαι τη ματαιότητα  των κοινωνικών αποστάσεων που χτίσαμε ως σήμερα. 

...

Περνούν μερικές στιγμές στο νου μου, τώρα, και το ξανασκέφτομαι. Θα ήταν σωστό να παρακάμψω τις τρέχουσες κοινωνικές συμβάσεις και να συνδεθώ ξανά με πρόσωπα του παρελθόντος άνευ όρων;

Όχι, χρειάζεται, χρειάζεται η πειθαρχία λέω στον εαυτό μου. Μην καλέσεις εκείνον που κάποτε έκλεισες έναν κύκλο μαζί του. Μην καλέσεις εκείνη που κάποτε η σχέση σας αποδυναμώθηκε λόγω κατάχρησης ορίων. 

...

Η διάσπαση όμως έρχεται και διαιρεί τις συνθήκες, αναγεννά και προτείνει νέες οριοθετήσεις για την στιγμή εκείνη που θα θέλω να καλέσω έναν τελειωμένο κύκλο. Είμαστε άνθρωποι, μου λέει. Πάρε να ευχηθείς υγεία και δύναμη. Από την άλλη όμως, η διάσπαση της διάσπασης, μου λέει πως αυτή η ανάγκη για σύνδεση θα οδηγήσει σε μία αποσύνδεση από τα όρια που κάποτε με κόπο έχτισα για να με προσδιορίσουν. 

...

Περπατώ πάνω σε αυτές τις σκέψεις με προσοχή και ταπεινότητα, ενθυμούμενη ότι δεν παύω να είμαι κοινωνικό ον. Όμως τί γίνεται όταν το πολύ κοινωνικό γεννιέται ξανά στη λιγότερο κοινωνική συνθήκη; Τί γίνεται όταν οι κατασκευασμένες κοινωνικές συνθήκες αμφισβητούνται για το πιο κοινωνικό όλων, την αλληλεγγύη; Αλληλεγγύη μεταξύ του εαυτού και της ανθρωπινότητας με άλλους όρους. 

...

Η ανάγκη για σύνδεση είναι τελικά η ανάγκη για συνέχεια, για γραμμική συνέχεια του εαυτού. Όμως ο εαυτός, μόνο γραμμικός δεν είναι. Θα παλινδρομήσει. Θα ταπεινωθούμε, θα σωπάσουμε και έπειτα μέσα στα συντρίμμια του νάρκισσου εαυτού μας θα ξαναγεννηθούμε για να μοιραστούμε την Αναγέννηση. 

...

Διεκδικώ λοιπόν από τον εαυτό μου την Αναγέννηση, μέσα από τις στάχτες μου και μετά θα ξαναμπώ στην κοινωνία με άλλες ευθύνες, με άλλους όρους, με άλλες προτεραιότητες. Δεν θα είναι εύκολο, όμως φύση του ανθρώπου είναι να κάνει το ανέφικτο, εφικτό. ας την ακούσουμε και ας φέρουμε την επανάσταση μέσα μας. 

Go-ViTal